GEREDE URUMŞA YAYLASI VE KEÇİKALESİ DOĞA YÜRÜYÜŞÜ

Bu hafta yapacağımız doğa yürüyüşü öncesi, Fuat hocam, önemli bir toplantısı olduğunu söyleyerek gelemeyeceğini bildirince, başladığımızdan beri ikilimiz ilk kez ayrılmış oldu. Bir sonraki yürüyüşün iki hafta sonra yapılacak olması nedeniyle bu kez tek başıma katılmaya karar verdim. Zaten yürüyüş dostlarımızın çoğalması nedeniyle yalnız kalmayacağım muhakkaktı.
Saat 08.00’de 34 katılımcı ve 2 rehberimizle başlayan yolculuğumuzda Gerede Esentepe piknik alanında saat 11.00’e doğru yürüyüşümüze başlayacağımız noktaya seyahatimiz esnasında 2 hoş sürprizle karşılaştım.
Bardakçılar yürüyüşümüzden beri gezilerimize katılmayan, eski mahalle koşumuz Refika ile tekrar bu yürüyüşte bir araya geldiğimiz gibi, çok uzun süredir iş nedeniyle telefonlaştığımız ancak tanışma fırsatını bir türlü bulamadığımız Binnaz hanımla da karşılaşmak ve tanışmak ilginç ve güzel oldu.

Esentepe spor tesislerinin hemen arkasından başlayan yürüyüşümüz kısa süre sonra dağa doğru, dar bir patikadan tırmanmaya dönüştü.
Yaz nedeniyle yeni yürümeye başlayan katılımcıların yer alması ve grubun oldukça kalabalık olması sebebiyle tırmanmanın yavaş geliştiğini görünce, geçen yürüyüşte temellerini attığımız küçük “Bağımsız Yürüyüş Grubu”muzun bugünkü yürüyüşte yer alan üyeleri, Mehdi, Esin, Burak ve ben öne geçerek hızlı bir tırmanmaya geçtik. Ana grubun yaklaşık 500 metre ilerisinde yürüyerek patikanın önce dere yatağına ve sonra da orman içi yola kavuşan kısmına kadar sıkı bir yürüyüş yaptık.

Rotanın tamamını bilmediğimiz için aykırı grubumuz kopamadı. Yine bir süre orman içinde yol alarak ilk yaylamız olan “Hacıveli” yaylasına ulaştık. Pazar günü olması nedeniyle yayla evlerinin tek tük yerleşimcileri vardı.

Esentepe kayak teleferik tesislerinin altından bir süre orman içinde yol aldıktan sonra yine güneşten sakınarak orman içinde öğle yemeği molasına girdik.

Saat 12.40 dolaylarında açık büfe yemeğimizden sonra dinlenmiş olarak 13.30 civarında ikinci yaylamız olan “Urumşa” yaylasına doğru yola koyulduk.

Doğa bu sene sık sık aldığı yağışlar nedeniyle coşmuş vaziyette. Ormanda her yer çiçeklerle kaplı. Urumşa yaylasına kadar çiçek resimleri çekmekten yorulmuş olarak yaylanın hemen kenarındaki küçük bir gölet kıyısında kısa bir mola verdik.

Mola sonrası son hedefimiz olan “Keçikalesi”ne ulaşmak için orman içinden derin bir dere yatağını aşarak orman yoluna çıktık.

Yaklaşık 2 kilometre kadar orman içi yol üzerinde yine hızlı yürüyüş ekibimizin içinde olduğu 8 sekiz kişilik bir öncü grup olarak 16.30 sıralarında grubun yaklaşık 20 dakika kadar önünde keçi kalesine ulaştık.

Gerede’ye tepeden bakan Keçikalesinden muhteşem bir manzara eşliğinde yarım saat kadar dinlendik.

Saat 17.00 dolaylarında kısmen geldiğimiz orman yolundan geçerek sabah tırmanış yaptığımız dere yatağı ve patikaya ulaşarak yine grubun önünde hızlı bir inişle Esentepe piknik alanına saat 17.50 civarında ulaştık.

Gerçekten çok güzel bir güzergahta hızlı, kısmen yorucu fakat muhteşem bir yürüyüşü tamamladığımızda bir arkadaşımızın, “Bir günümüzü harcadık ama acaba ne kadar ömür kazandık?” sözü yürüyüşümüzün gerçek tadını vurguluyordu.

18.30 civarında başlayan dönüş yolculuğumuz saat 21.00 sıralarında tatlı bir yorgunluk, neşeli bir gün, güzel arkadaşlık bağları ile Ankara’da son buldu. Nice keyifli yürüyüşlere diyelim ve çıkalım kerevetine…
Not: Bağımsız Yürüyüş Grubumuzun çıkış manifestosu, başkanımız Esin tarafından hazırlanarak grup üyelerine gönderilmiş. Çok hoş ve güzel bir tanıtım olmuş. (Merak edenler bizi arasın)