“İyiyim paşam” yanıtıyla tam öbür yatağa geçiyordu ki, Başhekim sessizce
battaniyeyi aralayarak bu iyimser yaralının durumunu gösterdi: İki bacağı da
dizlerinin üzerinden kesilmişti. Kazım Paşa’nın gözleri doldu. Eğilip başından
öptü, “Benden bir isteğin var mı çocuğum, ailen nerede, onların bir ihtiyacı
var mı? dedi, şefkatle.
Teğmen bir şey istiyor olmaktan utanarak “İstiklal
Madalyası’nı hak ettiğimi sanıyorum, ondan başka bir şey istemem efendim[i].”
Bir savaşın nasıl
kazanıldığını ayrıntılarıyla gösteren belgeler, o savaşta çarpışmalara katılmış
adsız kahramanların anılarında görülebilir. Zaferin mayasını hazırlayan
güç, istenç (irade), inanç, yiğitlikler, kahramanlıklar ve özveriler tarih
sahnesinde destan yaratır. Sakarya Savaşı günlerinde yaşanan bir olay Kurtuluş
Savaşı destanında bir satır başıdır:
“23 Ağustos 1921’de (Savaşın ilk günüdür) Sakarya’da yaralandım. Beni geriye
Keskin Hastanesine gönderiyorlardı. O zaman, Ankara’da Yahşiyan’a kadar uzanan
bir dekovil hattı, ikmal ve tahliye için geceli gündüzlü çalışıyordu. Beni de
Yahşiyan istikametinde giden birçok yaralılarla birlikte dekovile bindirdiler.
Yahşiyan’dan öteye kağnı ile seyahat etmeye başladık. Kağnılı
yolculuğumuzun ilk günü akşamı güzel, ağaçlık ve subaşında bir yerde
konakladık. Etrafımızdan vızır vızır geçen kol ve katırların çoğunu kadınlar
yönetiyordu. Bu kafilelerin birinden hafif bir çığlık duyuldu. Bunu izleyen bir
duraklama ve telaş eseri görüldü. Bir süre sonra güzel bir müjde ile
karşılaştık. Cephane kollarında bulunan hamile bir kadın bir erkek çocuk
doğurmuştu. Bu kadını hastaneye yatırmak üzere geriye çevirmek istediler. Fakat
yorgunluk ve çektiği ıstıraplarla benzi solmuş olan bu hasta kadın:
—Cephedeki silah, dedi, cephane bekliyor, oraya cephane yetiştirmeliyim,
geriye dönemem.
ATATÜRK DEVRİMİ -
Fethi KARADUMAN
Twitter: fethikaraduman2
Nasıl bir fedakarlık ve vatan sevgisidir anlamak mümkün değil, teşekkür etmek yetmiyor ama onların bizlere emanet ettiği topraklara ihanet acıtıyor.
YanıtlaSilAcılar ve ihanetlere rağmen onları unutmamak ve kalbimizde yaşatmak önemli. Sevgiyle kalın.
SilBu nasıl bir ruh halidir ? aynı vatan sevgisi elbette hepimizin içinde mevcut ama onu dışarı çıkarabilecek bir önder lazım..
YanıtlaSilElbette, insanlara o ruh halini verebilecek önderler lazım. Yeter ki benliğimizi kaybetmeyelim.
SilBilgehan abi izninle paylaşıyorum face sayfamda...........şu an ile karşılaştırıyorum ki ben kendimi oldukça vatanperver biri olarak tanımlayabilirim maalesef bu yazıyı yüzüm kızararak okudum başka da bişey diyemiyorum ve çevreme bakıyorum bence o insanlara layık olamadık ve onlara layık bir nesil yetiştiremedik umarım haklarını helal ederler.......BURAK ŞENGÜL
YanıtlaSilBurakcığım önemli olan layık olup unutmamak ve unutturmamak. Sevgiler.
SilOnları hiç bir zaman unutmadık!unutmayacağız!.Gün gelecek devran dönecek!.Ve bu milletin bağrından kopan, ulusunu milletini her şeyin üstünde tutan, Ataları'nın bu büyük vatan sevdalılığı'nı, fedakarlıklarını unutmayan halkımız!yine ayağa kalkacaktır!..teşekkürler bu değerli paylaşımlarınız için Mehmet Bey..
YanıtlaSilEvet bütün temennim budur. Bu yurdun her karışının bedeli kanla ve canla ödenmiştir. Yurdun kazanımlarını satanları vicdanlarıyla başbaşa bırakıyorum.
Sil