3 Ocak 2012 Salı

KASIM AYINDA BU KİTABI OKUDUM - 1

 
KİTABIN ADI
Ortaçağda Felsefe
Patristik Başlangıçtan XIV. Yüzyılın Sonlarına Kadar
(La Philosophie au Moyen Age
Des Origines Patristiques a la fin XIV. Siecle)
KİTABIN YAZARI
Etienne Gilson
KİTABIN ÇEVİRMENİ
Ayşe Meral
KİTABIN YAYINEVİ
Kabalcı Yayınevi
KİTABIN BASKI YILI
2007
KİTABIN BASKI SAYISI
1. Baskı
KİTABIN SAYFA SAYISI
737  sayfa
KİTABIN DİZGİ/BASKI KALİTESİ
10/10
KİTABIN YAZIM-DİL KALİTESİ
10/10 
KİTABIN EDEBİ/SANATSAL/TARİHSEL DEĞERİ
10/10 


YORUM:
Açıkçası, bugüne kadar Batı Uygarlığının kökenlerine ilişkin okuduğum en yetkin kitap.
Genellikle, içi boş bir şekilde günlük konuşmalarda sarfettiğimiz “Çağdaş Batı Uygarlığı” sözcüğünün, antik kökenlerine inen, batının, mitsel bir İsa hikayesini nasıl yüzyıllar içerisinde bir tek tanrılı din haline getirmesinin öyküsü bu kitapta yer alıyor. 14. Yüzyılda laik bilim insanlarının din olayını ele alması ve toplumu dönüştürdüğü kalıptan çıkarıp modern bir toplum haline getirmesinin ön hikayesi tüm detayları ile bu kitapta.
2. yüzyılda kilise babaları ile başlayan, Hıristiyanlığı bir din haline getirme, felsefesini oluşturma tarihi tek tek din tarihinde ismen yer alan kişilerin günümüze kalan kitaplarının detayları yorumları kitabın konusu.
Ne yazık ki herkes alsın okusun diyemeyeceğim ağırlıkta bir kitap. Felsefe meraklıları ile konuya hakim olanların büyük bir zevkle okuyabileceği bir kitap. Onun ötesi sadece kendine güvenenlere…
Cesaret edenlere kolay gelsin.
“Her türlü Batı düşüncesi için ortaçağı inkâr etmek kendini inkâr etmektir. XIII. yüzyılın yanı başımızda olduğunu söylemek bile yetmez: O bizim içimizdedir, nasıl ki bir insan geçmişini unutarak yaşadıklarından kopamazsa, biz de tarihimizi inkâr ederek ondan kurtulamayız. Batı düşüncesine yeni bir biçim kazandıran ortaçağ, pek çoğumuzun sandığı gibi gerçekten de karanlık ve "geri" bir dönem değildir. Aksine, Platon ve Aristoteles ile doruk noktasına ulaşan antikçağ felsefesini, çağdaşı İslam medeniyetini ve Yahudi düşüncesini felsefesine katmayı başlıca hedefi haline getirecek kadar "aydın"dı.Ortaçağ felsefesi tarihini, içinden çıktığı teolojik köklerden soyutlayarak ele almak belki de tarihsel gerçekliğe ihanet etmektir. Bu döneme nüfuz etmek, her şeyden önce teologların kaleme aldıkları metinlere yani bugün ortaçağ felsefesi olarak adlandırdığımız büyük felsefenin yeşerdiği satırların içinde kaybolmakla mümkün olacaktır. Sorbonne'da Ortaçağ felsefesi dersleri vermiş, Académie Française üyesi Étienne Gilson (1884-1978) akıl ile imanı, felsefe ile teolojiyi uzlaştırmaya çalıştı. Altı yüzden fazla yayımlanmış eseri bulunan Gilson, bu son derece kapsamlı çalışmasıyla Batı düşüncesinin beslendiği damarları, ayrıntılı bir düşünürler, eserler ve inançlar külliyatı oluşturacak biçimde bizlere sunuyor. Eser bu anlamda söz konusu iki disiplini kusursuz biçimde bir araya getirerek modern insan için tüm çağların en gizemlisine ışık tutuyor.” (Alıntı)

Étienne Gilson (13 Haziran 1884, Paris ( 7. arrondissement ) - 19 Eylül 1978, Auxerre ) , Fransız Thomistic filozof ve felsefe tarihçisi
Yayınlar
 

  • La Liberté chez Descartes et la Théologie, Alcan, 1913.

  • Le thomisme, introduction au système de saint Thomas, Vrin, 1919. Chapter from English translation on Faith & Reason.

  • Études de philosophie médiévale, Université de Strasbourg, 1921.

  • La philosophie au moyen-âge, vol.I : De Scot Erigène à saint Bonaventure, Payot, 1922.

  • La philosophie au moyen-âge, vol.II : De saint Thomas d’Aquin à Guillaume d’Occam, Payot, 1922.

  • La philosophie de saint Bonaventure, Vrin, 1924.

  • René Descartes. Discours de la méthode, texte et commentaire, Vrin, 1925.

  • Saint Thomas d’Aquin, Gabalda, 1925.

  • Introduction à l’étude de Saint Augustin, Vrin, 1929.

  • Études sur le rôle de la pensée médiévale dans la formation du système cartésien, Vrin, 1930.

  • L’esprit de la philosophie médiévale, Vrin, 1932.

  • Les Idées et les Lettres, Vrin, 1932.

  • Pour un ordre catholique, Desclée de Brouwer, 1934.

  • La théologie mystique de saint Bernard, Vrin, 1934.

  • Le réalisme méthodique, Téqui, 1935.

  • Christianisme et philosophie, Vrin, 1936.

  • The Unity of Philosophical Experience, Scribner's, 1937.

  • Héloïse et Abélard, Vrin, 1938.

  • Dante et philosophie, Vrin, 1939.

  • Réalisme thomiste et critique de la connaissance, Vrin, 1939.

  • Théologie et histoire de la spiritualité, Vrin, 1943.

  • Notre démocratie, S.E.R.P., 1947.

  • L’être et l’essence, Vrin, 1948.

  • Saint Bernard, textes choisis et présentés, Plon, 1949.

  • L’École des Muses, Vrin, 1951.

  • Jean Duns Scot, introduction à ses positions fondamentales, Vrin, 1952.

  • Les métamorphoses de la cité de Dieu, Vrin, 1952.

  • Peinture et réalité, Vrin, 1958.

  • Le Philosophe et la Théologie, Fayard, 1960.

  • Introduction à la philosophie chrétienne, Vrin, 1960.

  • La paix de la sagesse, Aquinas, 1960.

  • Trois leçons sur le problème de l’existence de Dieu, Divinitas, 1961.

  • L’être et Dieu, Revue thomiste, 1962.

  • Introduction aux arts du Beau, Vrin, 1963.

  • Matières et formes, Vrin, 1965.

  • Les tribulations de Sophie, Vrin, 1967.

  • La société de masse et sa culture, Vrin, 1967.

  • Hommage à Bergson, Vrin, 1967.

  • Linguistique et philosophie, Vrin, 1969.

  • D’Aristote à Darwin et retour, Vrin, 1971.

  • Dante et Béatrice, études dantesques, Vrin, 1974.

  • Saint Thomas moraliste, Vrin, 1974.

  • L'athéisme difficile, Vrin, 1979



      • Gönderen zaman:

      Hiç yorum yok:

      Yorum Gönder

      Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)