Uzun bir aradan sonra eve döndüm. İnsanın beklentileri ile karşılaştığı sonuçlar hep birbirinden farklı oluyor. Yaşam, hem her zaman geleceğe dönük planların olsun diyor, fakat arkasından kendi sarsılmaz döngüsünü yürütüyor.
Her ne kadar her zaman içinizde hep bir kuşku bulutu olsa da hiçbir zaman gerçekleşmesini konduramazsınız ya, bu da işte öyle.
Tatilimiz haftasında 7 Ağustos günü babamı kaybettik. Yaklaşık 16 ay kadar önce midesinde gittikçe büyüyen bir kitle giderek yemek borusuna baskı yapmaya başlamıştı. Ameliyatın yaşı itibariyle çok riskli olduğu doktorlar tarafından söylendi. Kendisi de ameliyat olmayı reddetti. Son bir yıldır ciddi anlamda kilo kaybetmeye başladı. Ciddi anlamda yemek borusuna baskı yapan kitle yemek yemeği oldukça güçleştiriyordu. Bu sene Temmuz ayı başında ciddi anlamda endişeli idik. Oldukça bitkin ve yorgun olmasına rağmen 31 Temmuzda, kardeşinin torununun düğününe katılmak için İzmir’den Denizli’ye gitmeyi göze aldı. Hem memleketini son bir kez görmek ve hem de tüm akrabalarını bir arada görüp –bir anlamda- vedalaşma gibi oldu. Haftasında, ciddi acıları ve sancıları başlamadan evinde vefat etti.
8 Ağustos günü İzmir Alsancak Hocazade Camii’nden (o gün yaşgünümdü) kaldırıp, Balçova’da 11 yıldır yatan annemin üzerine toprağa verdik. Bize kalan anılar sadece. Toprakları bol olsun.
Tatilimin geri kalanını anlatmaya gerek var mı?
Her ne kadar her zaman içinizde hep bir kuşku bulutu olsa da hiçbir zaman gerçekleşmesini konduramazsınız ya, bu da işte öyle.
Tatilimiz haftasında 7 Ağustos günü babamı kaybettik. Yaklaşık 16 ay kadar önce midesinde gittikçe büyüyen bir kitle giderek yemek borusuna baskı yapmaya başlamıştı. Ameliyatın yaşı itibariyle çok riskli olduğu doktorlar tarafından söylendi. Kendisi de ameliyat olmayı reddetti. Son bir yıldır ciddi anlamda kilo kaybetmeye başladı. Ciddi anlamda yemek borusuna baskı yapan kitle yemek yemeği oldukça güçleştiriyordu. Bu sene Temmuz ayı başında ciddi anlamda endişeli idik. Oldukça bitkin ve yorgun olmasına rağmen 31 Temmuzda, kardeşinin torununun düğününe katılmak için İzmir’den Denizli’ye gitmeyi göze aldı. Hem memleketini son bir kez görmek ve hem de tüm akrabalarını bir arada görüp –bir anlamda- vedalaşma gibi oldu. Haftasında, ciddi acıları ve sancıları başlamadan evinde vefat etti.
8 Ağustos günü İzmir Alsancak Hocazade Camii’nden (o gün yaşgünümdü) kaldırıp, Balçova’da 11 yıldır yatan annemin üzerine toprağa verdik. Bize kalan anılar sadece. Toprakları bol olsun.
Tatilimin geri kalanını anlatmaya gerek var mı?
:(( Çok üzüldümm.Başınız sağolsun.Allah sabırlar versin :(
YanıtlaSilSevgili Ebruli,
YanıtlaSilSizler sağolun. Allah kimseye acı vermesin. Saygı ve sevgi ile.
başını sağolsun :(
YanıtlaSilSevgili Galadriel Ar Feiniel,
YanıtlaSilSizler sağolun sevgili dostum. Paylaşımınız için sevgiler, saygılar.
Tam hoşgeldiniz diyecekken hüzünle gelmişsiniz.Üzüldüm,başınız sağolsun.Hangi yaşta olursa olsun her ölüm erken ölüm.Rahmet dilerken saygıyla anıyorum.Anılarıyla yaşasın,selamlar ve sevgiler.
YanıtlaSilSevgili Gökçe7,
YanıtlaSilGecikerek, nazik yazınızı cevaplıyorum. Çok teşekkür ederim. Sevgi ve saygı ile