SOĞUKSU PARKI DOĞA YÜRÜYÜŞÜ

Sıkıntılı bir hafta geçmişti. Düğüne bir ay kala kızımın pazartesi günü açılır kapanır ev merdiveninden boşa basarak diz ön bağlarını yırtması ve sporculuk zamanından kalan menisküs yırtığının da %70’e ulaştığını “emar”dan öğrenmek moralimizi bir anda bozmuştu. Ayrıca kilitlenen dizin ağrı yapması sonucu Çarşamba günü ameliyat kararı almamıza sebep oldu. Ancak Çarşamba akşamı doktorun kilitli dizi –biraz bağırtarak da olsa açması- ağrıyı kesti. Doktorun, bir süre dinlendikten sonra düğünü geçirinceye kadar büyük bir problem olmaz sözü bizi oldukça sevindirdi. Ameliyatın en az 6 hafta zorunlu yatak istirahatini gerektirmesi bütün planları bozacaktı. Şimdilik en azından- çok büyük bir pürüz çıkmadığı takdirde- diz sorunumuzun düğünü ertelemeyeceği sevinci morallerimizi düzeltmiş oldu.

Geçen bu sıkıntılı hafta nedeni ile biraz da kafa dağıtmak amacıyla bu haftaki yürüyüşe katılmak istedim. (Sonrası 1,5 aylık bir ara olacak) Bir süredir Gerede taraflarına yapmayı düşündüğümüz yürüyüşümüzü hafta içinde iki gün süren yoğun kar nedeniyle yaylaların büyük kar sorunu yaratacağını düşünerek iptal edip yine Soğuksu tepelerinde yürümeyi seçtik.

Soğuksu milli parkı onlarca yürüyüş rotasına sahip. Başladığınız ve bitirdiğiniz noktalara göre aralarda ayrıca bir çok çeşitleme yapmanıza yarayışlı güzergahlara sahip. Bu kez sadece 9 katılımcı ile soğuksu mesire yeri girişinden oteller yokuşunu tırmanıp bekçi kulübesinin hemen yanında duran aracımızdan inerek saat 10 dolaylarında yürüyüşümüze başladık. Havanın 0 derece civarında olmasına rağmen havanın açık ve az bulutlu olması doğanın tüm renklerini canlandırıyordu.

Fosil ağaç yolundan bir süre yürüdükten sonra tepelere saparak bir hayli yükseldik. Bizim dışımızda iki farklı yürüyüş grubu da değişik rotalarda devam ediyordu. Bir süre sonra alışılmış rotalardan çıkarak zaman zaman karın 30 cm yi bulduğu patika ve tepelerde gezindik. Daha önce hiç girmediğimizi fark ettiğimiz bir yolda ilerleyerek küçük bir gölete ulaştık.

Yörede yakın zamanda yağan kar nedeniyle konaklamaya elverişli kuytu bir alan bulma zorluğu olduğundan, Kızılcahamam’ı gören tepelere kadar öğle yemeği verme olanağı bulamadık. Saat 13.30 dolaylarındaki yemek molasını biraz uzun tutup 14.30’a doğru dönüş yürüyüşüne geçtik.

Birçok kez orman içi kestirmeleri yapsak da yoğun kara saplanmaktan çekinerek karın azaldığı seviyelere kadar orman yolunu tercih ettik. Son bölümde grubun bir kısmı orman içi inişi kullanarak topluca saat 16.30 sıralarında soğuksu girişine inerek yaklaşık 15 kilometrelik yürüyüşümüzü sonlandırdık.

Bu sene kışın uzun sürmesi bize Nisan ayı ortasında bile kar yürüyüşü yaptırmış oldu. Güzel havalarda rotalarımızı daha uzun sürelere yaymayı hedefleyerek doğada keyifli bir günü geçirmiş olduk. İlçe merkezinde gelenekselleşen alışverişlerimizi tamamlayarak 18.30 dolaylarında yorgun vücutla ama dinlenmiş zihinlerle yeni bir haftaya başlamak üzere Ankara’ya ulaştık.