NİSAN AYINDA BU KİTABI OKUDUM - 3

KİTABIN ADI	Ateşin Kızları (Sylvie – Rüya ve Yaşam) Le filles du feu
KİTABIN YAZARI	Gerard De Nerval
KİTABIN ÇEVİRMENİ	Erdoğan Alkan
KİTABIN YAYINEVİ	İthaki Yayınevi
KİTABIN BASKI YILI	2005
KİTABIN BASKI SAYISI	1. Baskı
KİTABIN SAYFA SAYISI	167 syf
KİTABIN DİZGİ/BASKI KALİTESİ	10/10 (Bir dizgi hatası var)
KİTABIN YAZIM-DİL KALİTESİ	10/10
KİTABIN EDEBİ/SANATSAL/TARİHSEL DEĞERİ	8/10

De Nerval’in Türk okurlar tarafından çok tanındığını sanmıyorum.  Oldukça genç bir yaşta yaşamını yitiren yazarı, Umberto Eco’nun “Edebiyata Dair” kitabını okurken keşfettim. Eco, bu kitabındaki denemelerinden birisini “Sylvie” uzun öyküsüne ayırmış. Eco’nun çok etkilendiğini ifade ettiği bu denemesi neredeyse öykü kadar geniş ve detaylı, hatta şemalara sahip ilginç bir yazı. Elbette bu denemeden sonra Sylvie’yi okumak şart oldu. De Nerval’in bu kitabında “Sylvie” dışında “Valois Türküleri ve Efsaneleri” adlı bir denemesi ile “Rüya ve Yaşam” adlı, bir öykü diyemeyeceğimiz ama belli bir zaman süresince yazılmış düşüncelerinin kaleme dökülmesi dersek daha doğru olacak. “Sylvie” ve “Ateşin Kızları”ında bahsettiği “Sylvie” ve “Aurelia” adlı kadın kişilikler, De Nerval’in ölümüne dek çoşkuyla sevdiği “Jenny Colon” adlı tiyatro sanatçısı olduğu kabul ediliyor. Öyküden, Eco kadar etkilenmesem de (elbette onun edebiyatçı kişiliği ile sergilediği derinlemesine irdelemeler hayranlık verici) De Nerval’i tanımak bakımından okunabilir.

Gerard de Nerval, (d. 22 Mayıs 1808 – ö. 26 Ocak 1855). Gérard Labrunie 'nin yazılarında kullandığı ismidir. Romantizmin en güçlü temsilcisi olan Fransız; şair, yazar ve gezgindir. Birçok defa Türkiye'ye de uğramış, İstanbul'un en çok mezarlıklarını beğenmiştir. Dünya edebiyat tarihinin en önemli şairlerinden ve yazarlarından biridir. Hayatı Paris'te doğan Nerval iki yaşındayken, annesi Silezya'da vefat eder. Babası, Napolyon'un ordusunda askeri doktordur. Amcası, Antoine Boucher'in yanında; Valois bölgesinin kırsal kesimi olan Mortefontaine'de yaşar. Babasının 1814 yılında savaştan dönmesi üzerine tekrar Paris'e gönderilir. Birçok defa, Valois tarlalarına geri dönen Nerval, Valois şarkıları ve efsanelerini bu dönemde yaratır. Çevirmenlik hevesi, Goethe'in Faust (1828) eseriyle başlar ve bu O'nu ünlü eder. Goethe'nin de takdirlerini alan Nerval, 1840'lı yıllarda da Heinrich Heine'nin şiirlerini Fransızca olarak sunar. Üniversite'ye gittiği 1820'li yıllarda Theophile Gautier ve Alexandre Dumas ile dost olur. Nerval'in şiirleri Romantik Deizm içerir; bu dönemde hayranları arasında Victor Hugo da bulunmaktadır. Dönemin Mason dünyasının önemli şahıslarından olan Nerval, uyuşturucu madde bağımlısı olmuş; 1841 yılı itibarıyla birkaç kez akıl hastanesinde yatmıştır. Görevi vesilesi ile birçok ülke gezen Nerval, hiçbir şehirde yerleşik bir hayat sürememiştir. O'nun Paris'de 1820'li yıllarda, Lüksemburg ve Hollanda'da da 1830'lu ve 1840'lı yıllarda yaşadığı aşkları şiirlerine de yansımıştır. 1855 yılında, 47 yaşındayken Paris'te bir parkta ilk aşık olduğu kadını ailesi ile piknik yaparken görür. Çocuklarıyla mutlu olan babanın yaşamını kıskanarak tekrar bir bunalım içerisine girer. (Başka bir görüşe göre de; ilk aşkını, kocası ile beraber balkonda çocuklarıyla yemek yerken gördüğüdür.) Öldüğü gün, "Sıcak bir kış günü" tasviriyle dünya tarihine geçer. Teyzesine "bu akşam beni bekleme, çünkü gece kara (siyah) ve ak (beyaz) olacak..." mısralarını içeren bir şiir yazan Nerval kendini bir sokak lambasına asar. (Başka bir görüş de, kendini evinin pencere demirlerinden asarak intihar ettiğidir.) O'nu görmeye gelen şairler, asılmış bedeni karşısında saygı duruşuna geçerler. Paris'teki Pere Lachaise mezarlığına gömülen Nerval, aşkı için intihar eden ender romantizm dönemi şairlerindendir. Umberto Eco tarafından İtalyanca'ya çevirilmiş olan eserleri İtalyan edebiyatını yönlendirirken; Nerval ayrıca modern sürrealizmin en büyük ilham kaynaklarından biridir. Başlıca Eserleri ·         1851 - Voyage en Orient (Doğuya Seyahat) (Kahire ve Beyrut'a yaptığı geziler doğrultusunda yazılmıştır) ·         1852 - Les Nuits d'Octobre (Ekim geceleri) ·         1853 - Sylvie (Romantik edebiyat tarihinin en önemli eserlerinden biridir) ·         1854 - Les Filles du Feu (Ateşin Kızları) (Küçük hikâyelerden oluşmaktadır) ·         1855 - Aurelia (Romantik edebiyat tarihinin en önemli eserlerinden biridir) ·         1856 - Promenades et Souvenirs (Gezintiler ve hatıralar)