Lucca şehrinin
“Duomo”su, yani merkez katedrali bir Katolik katedrali olup yapımına 1063
yılında Piskopos Anselm tarafından başlanmış.
Özgün
yapısında büyük apsisler ve uzun sütunlar ön plana alınmış. Nef'in (Kilisede Apsisde dik
doğrultuda, birbirlerinden sütun ya da ayak dizileriyle ayrılmış, uzunlamasına
mekanların her biri) (yapımına 1204 yılında Guido Bigarelli of Como
tarafından başlanmışsa da 14. Yüzyılda Gotik tarzda yeniden inşasına girişilmiş
ve üç muhteşem kemerli geniş bir revak oluşturularak, galeriler heykellerle
süslenmiş.
Nef içinde
sekizgen bir şapel oluşturulmuş. Şapel’de,
İsa’nın colobium (COLOBİUM a. (lat. söze). Antik. Romalı
zanaatçıların giydiği kolsuz ya da çok kısa kollu tunik. ) giymiş olarak gösterildiği
heykel Rönesans döneminin Lucca’lı meşhur heykeltrraş Matteo Civitali
tarafından 1484’de yapılmış. Katedralde ayrıca Domenico Ghirlandaio’nun “Madonna
ve çocuk, Azizler Peter, Clement, Paul
ve Sebastian ile birlikte” Federico Zuccari’nin “Adoration of the Magi” (Bebek
İsa’ya sunum), Jacoppo Tintoretto’nun “Son Yemek” ve Fra Bartelomeo’nun “Madonna
ve çocuk” eserleri de yer alıyor.
Cephede (bir üstteki resim) yer
alan tüm sütunların birbirinden farklı olması konusunda anlatılan efsane ise
şöyle: Katedralin süslenmesi için tüm Lucca sakinleri arasında yarışma açılır.
Her sanatçı bir sütun yapar, ancak tüm eserler alınarak hepsinin kullanılmasına
karar verilir.
Sütunlu
girişte yer alan Labirent çizimi için ise anlatılan şudur;
(Resim internetten alınmıştır)
Bu labirent
simgesinin 12. veya 13. Yüzyıllarda eklendiği söyleniyor. (“Chartres Labirenti” olarak adlandırılıyor.)
Hemen yanında yer alan yazıda, Antik Yunan efsanelerinde geçen Dedalus
tarafından Girit’te yapılan labirente atıfta bulunuluyor: “Bu, Girit’te Dedalus
tarafından yapılan labirettir. Buraya giren kaybolur. Theseus, Ariadne’nin
yardımıyla kurtulmuştur. (HIC QUEM CRETICUS EDIT. DAEDALUS EST LABERINTHUS . DE QUO NULLUS VADERE .
QUIVIT QUI FUIT INTUS . NI THESEUS GRATIS ADRIANE . STAMINE JUTUS)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder