AĞUSTOS AYINDA BU KİTABI OKUDUM - 7

KİTABIN ADI : Goya’nın Hayaletleri (La fantomes de Goya)

KİTABIN YAZARI : Jean-Claude Carriere-Milos Forman
KİTABIN ÇEVİRMENİ : Şilan Evirgen
KİTABIN YAYINEVİ : Vatan Kitap
KİTABIN BASKI YILI : 2007
KİTABIN BASKI SAYISI : 1. Baskı
KİTABIN SAYFA SAYISI : 244 sayfa
KİTABIN DİZGİ/BASKI KALİTESİ:  9,5/10 (Az sayıda dizgi hatası var)
KİTABIN YAZIM-DİL KALİTESİ : 10/10
KİTABIN EDEBİ/SANATSAL/TARİHSEL DEĞERİ : 10/10

YORUM:
Ünlü ressam Goya’nın yan rolde ve çağına tanıklık ettiği gerilim dolu bir roman. Dünyaca ünlü iki senaryo yazarının kaleme aldığı romanda bir köylü çocuğu iken dominiken papazı olan Lorenzo Casameres, yeniden engizisyon uygulamalarını başlatır. İlk kurbanlardan biri henüz 18’indeki güzel İnes Bilbatua’dır. Goya’nın portresini yaptığı İnes, engizisyon tarafından tutuklanır. Resmini Goya’nın atelyesinde gören Lorenzo’nun kıza ilgisiyle olaylar gelişir ve Goya gibi önemli bir fon karakteri Peder Gregorio’nun da yaşamlarını belirlediği kahramanların yaşamları yine çarpıcı bir final sahnesinde kesişir.
Filminin çevrildiğini ve TV’de oynadığını öğrendim. Ancak izleme olanağım olmadı.
Mükemmel bir orta çağ İspanyası fonunda geçen öykü son sayfasına dek geriliminden kaybetmiyor. Bu sene okuduğum en başarılı romanlardan birisi. Roman tutkunları listelerine alsınlar...
Jean-Claude Carrière (born 17 September 1931, Colombières-sur-Orb, Hérault, France) is a screenwriter and actor. Alumnus of the École normale supérieure de Saint-Cloud, he was a frequent collaborator with Luis Buñuel. He was president of La Fémis, the French state film school.

He wrote a novel when he was 23, then was introduced to Jacques Tati, who had him write short novels based on his films. Through Tati, he met Pierre Etaix, with whom Carrière wrote and directed several films, including Heureux Anniversaire, which won them the academy award for. His nineteen-year collaboration with Buñuel began with the film Diary of a Chambermaid (1964); he co-wrote the screenplay with Buñuel and also played the part of a village priest. Carrière and the director would collaborate on the scripts of nearly all Buñuel's later films, including Belle de Jour (1967), The Discreet Charm of the Bourgeoisie (1972), The Phantom of Liberty (1974), That Obscure Object of Desire (1977) and The Milky Way (1969).
He also wrote screenplays for The Tin Drum (1979), Danton (1983), The Return of Martin Guerre (1982), La dernière image (1986), The Unbearable Lightness of Being (1988), Valmont (1989), Cyrano de Bergerac (1990), Birth (2004), and Goya's Ghosts, and co-wrote Max, Mon Amour (1986) with director Nagisa Oshima. He also collaborated with Peter Brook on a nine-hour stage version of the ancient Sanskrit epic The Mahabharata, and a five-hour film version.
His work in television includes the series Les aventures de Robinson Crusoë (1964), a French-West German production much seen overseas.
Miloš Forman(aslında Jan Tomáš Forman) (d. 18 Şubat 1932 Čáslav, Çekoslovakya - ) Çekoslovak göçmeni ABD'li film yönetmeni, senarist, aktör ve akademisyen.

1975'te çektiği Guguk Kuşu (One Flew Over the Cuckoo's Nest) ve 1984'te yönettiği Amadeus filmleri ona En İyi Yönetmen Akademi Ödülü'nü getirdi, Skandalın Adı Larry Flynt (The People vs. Larry Flynt) filmiyle de bu ödüle aday gösterildi.
1951-1956 yılları arasında Prag'daki Müzik ve Dramatik Sanatlar Akademisi ile Film Akademisinde (FAMU) eğitim gördü. 1960'lı yılların başındaki Çekoslovak sineması bağlamında, Milos Forman'ın ilk filmleri olan Černý Petr (Maça Ası) ve Konkurs bir devrim olarak nitelendi. Bu filmlerde Çek yazarlarının ve geç yeni gerçekçilik akımının, özellikle Ermanno Olmi'nin etkileri oldukça belirgindi. Forman bu ilk filmlerinde sosyalist sanat kavramının ifadeleri olarak benimsendi. Mevcut şartlar Forman'ı Çek Yeni Dalgası'nın tartışmasız yıldızı haline getirdi. Üslubu, aktör-dışı faktörlerin duyarlı kullanımı; canlandırma, doğal seslendirme ve yarı doğaçlama diyaloglar ile Çek folk-rock'ı ve genel anlamda müziğe yönelik şaşmaz bir kulak şeklinde karakterize edilebilir. Bütün bu temel özellikler Bir Sarışının Aşkları ile Koşun İtfaiyeciler adlı filmlerinde daha da belirgindir. 1968 sonrasında Koşun İtfaiyeciler yasaklanmış ve Forman Batı'da kalmaya karar vermişti. Burada, kendi özgün fikrinden kaynaklanarak yapmış olduğu tek Amerikan filminin senaryosu üzerinde çalışmaktaydı; diğerleri edebiyat uyarlamasıdır. Amerika öncesi Forman'ın izleri, en başarılı filmi olan ve Ken Casey'in öyküsünü kökten değiştirerek kendi objektif ve komik vizyonuna getirdiği Guguk Kuşu filminde kolaylıkla gözlemlenebilir. Bu film 1975 yılında Oscar kazandı. Aynı yıl Forman, Amerikan vatandaşlığına geçti.
Forman sinisizimle suçlanmıştır; ancak Forman'ın vizyonu Bohumil Hrabal, Hasek veya Skvorecki gibi Çek edebiyatının siniklerinin ideoloji karşıtı, realist ve hümanist geleneğinden gelmektedir. Forman'ın yönetiminin etkisi bazı Kuzey Amerika filmlerinde bile hissedilebilir; ancak kalıcı önemi, yapmış olduğu üç Çek filminden kaynaklanmaktadır. Bu filmlere, Amerika'yı Amerikalılara duyarlı bir yabancının gözlerinden göstermek amaçlı cesur bir çaba olan Taking Off adlı filmi de eklenmelidir.
Forman, çalışmalarını en çok satan kitap ve oyunların uyarlamaları yönünde sürdürmüştür.