"Dershanede hocayı beklerken ışıklar kapanmış ve bir çizgi film gösterilmeye başlanmış.
Filmin adı " Küçük Tavuk ".
Bir kümes var.
Kümeste bir çok tavuk ile genç ve küçük horozlar, bir de kümesin yaşlı ve büyük horozu bulunuyor.
Kümesin etrafında da bir tilki dolaşıyor.
Yaşlı ve büyük horoz, tilki içeri girmesin diye kümesin kapısını sıkı sıkıya kapatmış, tavukları dışarı bırakmıyor. Tabii dışarı çıkamadıkları için doğru dürüst yemlenemeyen tavuklar da zayıf ve küçük tavuklar.
Yaşlı ve büyük horoz ise dışarı bırakmadığı tavuklara ölmeyecek kadar mısır tanesi dağıtarak yaşamalarını sağlıyor.
Kümese giremeyen tilki bunun üzerine kümesin tellerinde küçük bir delik açarak küçük ve genç bir horoza sesleniyor ve ona biraz mısır veriyor.
Mısırı yiyen küçük ve genç horoz her gün gelip tilkiden mısır alıyor.
Bir süre sonra tilki küçük ve genç horoza tek başına yiyebileceğinden fazla mısır verince genç horoz hem kendisi yiyor hem de diğer tavuklara mısır dağıtıyor.
Böylece yavaş yavaş yaşlı ve büyük horozun kümesteki gücü kırılıyor.
Horozun etrafındaki tavuklar azalmaya başlıyorlar.
Artık popüler olan genç ve artık irileşen horozun etrafında ise tavuklar toplanıyor.
Bu aşamada tilki kümesin kapısının önüne mısır bırakıyor.
Kümeste bir tartışma çıkıyor. Kapıyı açalım mı açmayalım mı diye.
Sonunda korkarak kapıyı açıyorlar ve kafalarını dışarı uzatıp yemlenip hemen geri çekiyorlar.
Bir süre böyle devam ediyor.
Hiçbir şey olmuyor.
Kümesteki tavuklar rahatlıyor.
Korkuları azalıyor.
Nihayet bir gece tilki kümesin önündeki avluya mısır döküyor.
Artık korkusuz olan tavuklar genç ve artık güçlü horozun öncülüğünde dışarı çıkıyor ve rahat rahat yemleniyorlar.
Kümesteki her tavuk semiriyor.
Tilki bir süre sonra gece kümesin kapısından kendi mağarasına kadar mısır tanelerini döküyor.
Sabah kümesten çıkan ve korkusuzca yemlenen tavuklar yemlene yemlene mağaraya kadar gidiyorlar.
Sonra mağaraya giriyorlar.
Onları içeride bekleyen tilki bütün kümes mağaraya girince mağaranın kapısını kapatıyor."
Çizgi film burada bitmiş.
Işıklar yanmış.
Ve dersin hocası kürsüye çıkarak,
"İşte Üçüncü Dünya ülkeleri böyle yönetilir"
diyerek derse başlamış.
20 Nisan 2012
Prof. Dr. Ümit ÖZDAĞ
Bu yazı 24 Nisan tarihinde e-posta yoluyla bana da gelmişti. Belki biraz uzun bir yorum olacak, ama bu konudaki görüşlerimi paylaşmak istiyorum izninizle…
YanıtlaSilÖncelikle sormak gerek: KİMDİR BU "EMEKLİ GENERAL"?
Ülkenin hali ortada... Toplum olarak geldiğimiz nokta malum... Buna rağmen, bu generalimiz madem bu kadar "yurtseverdir", adını vermekten neden kaçınıyor o zaman? Üstelik artık "emekli" olmuş, terfi ya da makam sahibi olma kaygısı da olmasa gerek... Birileri gelip yakasına mı yapışır, "yahu sen nasıl böyle hikâyeler anlatırsın?" diye... İyi de yapışsa ne olur sanki? O zaman bu emekli generalimizin söyleyecek bir çift sözü bile olmaz mı?
Öyküde Amerika'da bir askeri okul var. Bir emekli general var. Gösterilen bir çizgi film var. İyi de bu "askeri okul"un ve bu "emekli general"in bir ismi yok mu peki?
Kişisel kanaatim odur ki Amerika'daki askeri okullarda böyle bir “çizgi film” gösterilmiştir. Hani “kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla” misali… Ama Ümit Özdağ ya da bu emekli general bu gerçeği kamuoyuna taşıyacaklarsa, o zaman neden bu işin inandırıcılığını yok edici bir şekilde davranıyorlar? Amaçları gerçekten bu aşağılık duruma dikkat çekmek mi? O zaman bu askeri okulun da bu emekli generalin de kim olduğunu açıklarsın ya da Genelkurmay Başkanlığı'na bir çağrı yaparsın, bu konuda en azından açıklayıcı bilgi istersin... Sonuç alınır mı, hiç sanmıyorum! Ama gazetecilik yapılacaksa böyle yapılır.
Sözüm Ümit Özdağ gibi kamuoyunun tanıdığı ve görüşlerine değer verdiği yazarımızadır:
Böyle imalar içeren masallar anlatarak toplumu uyandırmanın mümkün olmadığı koşulları çoktan geride bırakmadık mı? Toplumumuz, bence yurtsever aydınlarından çok daha net ve kararlı bir duruş sergilemesinin bekliyor artık…
Serdar bey,
SilDüşüncelerinizde ve eleştirilerinizde çok haklısınız. Bu isimleri yazmayan Ümit bey'e de ulaşmasını dilerim. korkudan mı her ne sebepten olursa olsun elbette daha net bilgiler daha inandırıcı olur.
ama işin özünde bu hikaleyeler var ve daha birçok benzerleri amerikan asker ve ajanlarının beynine her gün işleniyor. Amacım birilerine kıssa olsun diye aktardım.
Sevgi ve saygılarımla.
Allah kahretsin bunları da bizi de!
YanıtlaSilEvet Sevgili Ceren,
SilHayatın gerçekleri acıdır,
Biber de acıdır,
O halde hayatın gerçekleri acı biberi sürekli yemektir.
Sevgiler
Merhaba,
YanıtlaSilİçinde bulunduğumuz durumun tespiti bir çizgi filmle güzelce yapıldı.Paylaşımınız için teşekkür ederiz.
Kıssadan hisse çıkarmak da bize düşüyor.
Yazının temel düşüncesini kimileri masallarla, kimileri köşe yazılarıyla, kimileri konferanslarıyla, kimileri de oylarıyla aktarmaya çalışırlar. Açık deyişle herkes üstüne düşen görevi becerebildiği ölçüde yapmaya çalışır.
Hayırlı günler dileğiyle.
Çok doğru değerli üstad,
SilÖnemli olan hikayenin içindeki dersi alabilmek.
Saygılar sunuyorum.
Kıssadan hisse, ders alınacak çok şey var!..
YanıtlaSilBunun için, sosyoloji bileceksin, psikoloji, tarih, coğrafya bileceksin!..kültürüne sahip çıkacaksın, taşının, toprağının kıymetini bileceksin ki olayları doğru değerlendirip analizini ve öngörünü doğru yapabilesin!..okumayan, eğitimsiz ve cahil bırakılan toplumlar (3. dünya ülkeleri..konumuna düşürülerek!) aşağılanır, sömürülür!.. böyle kolay lokma haline dönüştürülür!..
Hiç bir şey tesadüf yada kader değil!..planlı, programlı, adım adım projelerin hayata geçirildiğine dair önemli bir göstergedir şu çizgi filme konu olan hikaye bile!..
Tam Bağımsızlık mücadelesi verilmezse! bağımlı olur/sömürge haline gelirsin!..
teşekkürler paylaşım için,
esenlikler dilerim..
Sevgili Esin,
SilÇok güzel bir özetleme teşekkürler,
Sevgiler.